Kot Kartuzki-Chrtreeux

Moderator: Alexa

Kot Kartuzki-Chrtreeux

Postautor: Alexa » poniedziałek 09 lip 2012, 23:22

Kot Kartuzki-Chrtreeux
Historia: Według Jeana Simonneta specjalisty w rasie, koty te pochodzą z górskich rejonów Turcji i Iranu. Uważa on, że właśnie w tamtejszym klimacie uzyskały swój charakterystyczny wełnisty włos. Niektórzy z przodków tych kotów dostali się do Francji na statkach handlowych, pływających na bliski wschód po wyprawach krzyżowych. Tak więc już od XVI w spotyka się ślady obecności niebieskich kotów we Francji. W 1558 roku w Rzymie Joachim du Bellay napisał poemat , w którym wymienił zalety swojego kota- Belauda. Określenie- Chartreux pojawiło się po raz pierwszy w 1723 roku, określające kota którego włos ma odcień niebieski. Mimo że Chartreux uznany był jako rasa, nie miał w tamtej epoce łatwego życia. Oprócz wzmianki o używaniu jego skór przez kuśnierzy wiele tekstów wspomina także o użytkowności jako zwierzęcia rzeźnego! Mimo przeciwności losu Chartreux nadal rozmnażał się we Francji.Dużo kotów występowało na Ile-de-France, Normandii i na Belle-Ile-en-Mer. Właśnie tam w 1925 roku rozpoczyna się kariera felinologiczna Chartreux , z chwilą kiedy dwie siostry Christine i Suzanne Leger zamieszkały na wyspie. Zachwycone pięknością kota rozpoczęły pracę selekcyjną, zmierzającą do wyrównania typu i jakości włosa, jak również pogłębienia pomarańczowo miedzianego odcienia oczu. Wysiłki sióstr zostały nagrodzone w 1933 roku na wystawie Cat Club w Paryżu, kiedy ich kotka – Mignonne de Guerveur uzyskała międzynarodowy czempionat i została uznana za najpiękniejszą kotkę wystawy. Koty te powszechne były na wystawach aż do 1960 roku. Wtedy niektórzy hodowcy zdecydowali się zmniejszyć pokrewieństwo wśród tych kotów, wprowadzając do hodowli krew kota brytyjskiego. Niestety między tymi dwiema rasami istnieją duże różnice i Chartreux źle zniósł te krzyżowanie. W efekcie wobec wzrastającej ilości mieszańców, FIFe w 1970 roku zdecydowała wcielić Chartreux do kota brytyjskiego niebieskiego i podporządkować go wymogom wzorca brytyjskiego. Entuzjaści rasy protestowali przeciw temu postanowieniu. W 1977 roku FIFe zmieniła swoją decyzję ustalając nowy wzorzec dla Chartreux, który uzyskał status rasy. W 1989 roku do wzorca wprowadzona pewne poprawki. Żadna krzyżówka nie jest już w tej rasie dopuszczalna. Obecnie jest to kot uznany jako typowa francuska rasa. Wiele znanych osobistości posiadających Chartreux , przyczyniło się do wzrostu jego popularności na świecie: pisarka Colette, generał de Gaulle. Długo istniało wiele kontrowersji co do pochodzenia nazwy tej rasy. Jednak wg J. Simonneta określenie Chartreux nie ma nic wspólnego z zakonem Kartuzów. Mnisi ci w rzeczywistości nigdy nie hodowali kotów niebieskich ani też nie nosili szaroniebieskich habitów. Bardziej prawdopodobne jest, że nazwa -Chartreux to aluzja do szarej wełny importowanej niegdyś z Hiszpanii i nazywanej” pile des chartreux”
Wzorzec: W tej rasie występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Kocur jest większy( muskularny o szerokiej klatce piersiowej) od kotki(ma mniejszą i węższą klatkę piersiową) Niepożądana jest selekcja na potrzeby wystaw kotek szczególnie masywnych. W całości jest to kot o średnich liniach, łapach i ogonie średniej długości. Głowa pozostaje w harmonii z tułowiem. Uszy średniej wielkości osadzone blisko siebie. Profil prosty bez stopu, policzki bardzo silnie rozwinięte, kufa dobrze rozwinięta i wydatna. Oczy duże , okrągłe, wyraziste, szeroko rozstawione, w kolorze miedzi, żółty odcień dopuszczalny, a nawet poszukiwany.
Specyficzna okrywa włosowa: krótka, bardzo zwarta, podwójna- z wydłużonym podszerstkiem. Efektem tego jest słynny wełnisty wygląd włosa miejscami nastroszonego. W rasie tej występuje zaledwie jedna odmiana- niebieska. Preferowana jest jasna maść szaroniebieska, ale wszystkie odcienie niebieskiego są dopuszczalne. Nos i opuszki są koloru szaroniebieskiego.
Charakter i hodowla: Chartreux jest spokojny i socjalny, zachowuje jednak pewną niezależność. Docenia pieszczoty, ale nie lubi przymusu. Po przodkach odziedziczył zamiłowanie do przestrzeni i instynkt łowiecki. Rasa jest odporna a okrywa włosowa dobrze chroni kota przed zmianami temperatury i niepogodą. Młode rodzą się ze znaczeniami tabby, które zanikają stopniowo w okresie od 6 miesięcy do roku. Pomarańczowy kolor oczu pojawia się dopiero od 3 miesiąca. Pełny rozwój policzków, muskulatury i charakterystycznej wełnistej sierści kot osiąga dopiero w wieku 2-3 lat.Życie na swobodzie , zwłaszcza w zimie, powoduje silniejsze rozwinięcie wełnistego włosa, natomiast słońce powoduje pojawienie się brązowych refleksów w niebieskim umaszczeniu.
Wady: Ślady zielonego ubarwienia oczu czy białe plamy na sierści powodują dyskwalifikację.
Pielęgnacja: Wymaga częstego szczotkowania w okresie lnienia.
Problemy zdrowotne: chętnie przyzwyczajają się do jednorodnej diety i odmawiają innego jedzenia. Spuścizną krzyżowania z kotem brytyjskim jest występowanie kamieni moczowych i niewydolność nerek.
ObrazekObrazek
Koty łączą ludzi, którzy w innym przypadku nigdy nie spotkaliby się

Przed skopiowaniem moich postów/wypowiedzi i umieszczeniu na innych forach zapytaj mnie o zgodę
Awatar użytkownika
Alexa
Moderator
 
Posty: 10703
Rejestracja: niedziela 08 lip 2012, 08:42
Lokalizacja: Silesia-Katowice

Wróć do GRUPA III - koty krótkowłose

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość

cron