Kot Bengalski (Leopardeta)
: poniedziałek 09 lip 2012, 23:18
Kot Bengalski (Leopardeta)
Historia: W 1963r amerykanka Jean Mill, rozpoczęła pierwszy program hodowlany, którego celem było stworzenie tej rasy. Ta uznana genetyczka, mieszkająca na ranczo w Arizonie skrzyżowała dziką kotkę bengalską ze swoim czarnym kotem domowym. Krzyżówka ta jest pierwszą oficjalną krzyżówką kota dzikiego z domowym. Później wykorzystała do krzyżowania jeszcze takie rasy: Egipskiego Mau, kota Abisyńskiego, Orientalne krótkowłose i Amerykańskie krótkowłose. Jej celem było wyhodowanie rasy o łagodnym charakterze, domowego pieszczocha o dzikim lamparcim wyglądzie. Krzyżowanie kota dzikiego z domowym nie było łatwe i pozbawione problemów. Hybrydy(Felis bengalensis+ kot domowy)otrzymane w pierwszym pokoleniu(F1)pomimo pięknego wyglądu nie wykazywały pożądanych cech charakteru, były bowiem nieufne i agresywne. Mając na celu złagodzenie charakteru nowej rasy, hodowcy zwrócili uwagę na Egipskiego Mau. Szczególnie odpowiadała im budowa ciała tych kotów, a także charakterystyczne cętki na futrze. Kolejne ważne cechy Egipskich Mau to wspaniale zdrowie i odporność, co doskonale przysłużyło się nowej rasie. Obecna rasa kotów Bengalskich jest tak dobrze wykształcona, że nie wymaga krzyżowania jej z innymi rasami.
Wygląd: Jest to kot o wydłużonym ciele i sprężystej sylwetce. Pod względem budowy ciała przypomina swoich dzikich przodków, jest duży i krzepki o dobrze rozwiniętych mięśniach. Żylaste długie kończyny z okrągłymi łapami są bardzo sprawne i świadczą o dużej zdolności do wykonywania skoków. Tylne kończyny są nieco dłuższe niż przednie co sprzyja ruchliwości i elegancji ruchów.
Głowa: Szeroka w kształcie trójkąta o zaokrąglonych konturach, duże i wysoko osadzone uszy.
Oczy: Owalne, duże, lekko skośne, w kolorze bursztynowym, orzechowe, zielone, i niebieskie u odmiany snow leopard.
Ogon: Średnio długi, gruby, zaokrąglony i czarny na końcu.
Waga: 5-10 kg
Szata: Futro ściśle przylegające do ciała, gęste, jedwabiste, z małą ilością podszycia . Futro młodych kotów do czasu uzyskania przez nie futra osobników dorosłych może wyglądać pluszowato.
Urzekający jest rysunek okrywy włosowej kotów tej rasy. Niezależnie od koloru zasadniczego futra na całym ciele znajdują się nieregularnie rozmieszczone plamki mniej więcej jednakowej wielkości i kształtu, zawsze ułożone poziomo i o kształcie łańcuchów. Na kończynach także są cętki, które w dolnej części przechodzą w prążki. Paski na policzkach i szyi oraz charakterystyczne ”M” na czole dopełniają rysunku futra dzikiego zwierzęcia. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna pręga, a obok niej dwie równoległe linie tej samej barwy. Na ogonie jest kilka wyraźnych pierścieni w kolorze oznak, a na tylnej stronie uszu-odcisk kciuka. Białe plamy mogą występować na podbródku, piersi, i wewnętrznej stronie kończyn oraz poduszeczka z wąsami. Oczy, nos i wargi są czarno obrzeżone. U kotów cętkowanych tabby wzór rysunku futra może być we wszystkich kolorach.
Umaszczenie: Kot Bengalski ma 5 rodzajów ubarwienia:
*Chrcoal- mają zasadniczy kolor futra szaroniebieski, a na nim czarne cętki i pręgi, przy czym ważny jest wyraźny kontrast między oznakami a tłem. Lusterko nosa jest ceglastoczerwone.
*Sorrel- mają ciemnobrązowe cętki i pręgi na żółtopomarańczowym tle futra. Bladoczerwone lusterko nosa jest odpowiednio brązowo obrzeżone.
*Lampartowate- mają ciemnobrązowe oznaki na podszyciu w ciepłym kolorze od pomarańczowego do piaskowego. Lusterko nosa jest różowe.
*Marmurkowate- mają rysunek futra złożony ze zlewających się plam, które na brzegach są ciemniejsze niż w środku i robią wrażenie rozetek występujących u dzikich kotów.
*Śnieżne(Snow)-mają na tylnej stronie uszu brązową plamę wyraźnie kontrastująca z tłem barwy kości słoniowej .Oczy powinny być niebieskie.
Pielęgnacja: Wymaga Malo szczotkowania.
Charakter: Reagujący, zawsze czujny, bardzo aktywny, lubi zabawę, a dzięki selekcji-łagodny i towarzyski
Historia: W 1963r amerykanka Jean Mill, rozpoczęła pierwszy program hodowlany, którego celem było stworzenie tej rasy. Ta uznana genetyczka, mieszkająca na ranczo w Arizonie skrzyżowała dziką kotkę bengalską ze swoim czarnym kotem domowym. Krzyżówka ta jest pierwszą oficjalną krzyżówką kota dzikiego z domowym. Później wykorzystała do krzyżowania jeszcze takie rasy: Egipskiego Mau, kota Abisyńskiego, Orientalne krótkowłose i Amerykańskie krótkowłose. Jej celem było wyhodowanie rasy o łagodnym charakterze, domowego pieszczocha o dzikim lamparcim wyglądzie. Krzyżowanie kota dzikiego z domowym nie było łatwe i pozbawione problemów. Hybrydy(Felis bengalensis+ kot domowy)otrzymane w pierwszym pokoleniu(F1)pomimo pięknego wyglądu nie wykazywały pożądanych cech charakteru, były bowiem nieufne i agresywne. Mając na celu złagodzenie charakteru nowej rasy, hodowcy zwrócili uwagę na Egipskiego Mau. Szczególnie odpowiadała im budowa ciała tych kotów, a także charakterystyczne cętki na futrze. Kolejne ważne cechy Egipskich Mau to wspaniale zdrowie i odporność, co doskonale przysłużyło się nowej rasie. Obecna rasa kotów Bengalskich jest tak dobrze wykształcona, że nie wymaga krzyżowania jej z innymi rasami.
Wygląd: Jest to kot o wydłużonym ciele i sprężystej sylwetce. Pod względem budowy ciała przypomina swoich dzikich przodków, jest duży i krzepki o dobrze rozwiniętych mięśniach. Żylaste długie kończyny z okrągłymi łapami są bardzo sprawne i świadczą o dużej zdolności do wykonywania skoków. Tylne kończyny są nieco dłuższe niż przednie co sprzyja ruchliwości i elegancji ruchów.
Głowa: Szeroka w kształcie trójkąta o zaokrąglonych konturach, duże i wysoko osadzone uszy.
Oczy: Owalne, duże, lekko skośne, w kolorze bursztynowym, orzechowe, zielone, i niebieskie u odmiany snow leopard.
Ogon: Średnio długi, gruby, zaokrąglony i czarny na końcu.
Waga: 5-10 kg
Szata: Futro ściśle przylegające do ciała, gęste, jedwabiste, z małą ilością podszycia . Futro młodych kotów do czasu uzyskania przez nie futra osobników dorosłych może wyglądać pluszowato.
Urzekający jest rysunek okrywy włosowej kotów tej rasy. Niezależnie od koloru zasadniczego futra na całym ciele znajdują się nieregularnie rozmieszczone plamki mniej więcej jednakowej wielkości i kształtu, zawsze ułożone poziomo i o kształcie łańcuchów. Na kończynach także są cętki, które w dolnej części przechodzą w prążki. Paski na policzkach i szyi oraz charakterystyczne ”M” na czole dopełniają rysunku futra dzikiego zwierzęcia. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna pręga, a obok niej dwie równoległe linie tej samej barwy. Na ogonie jest kilka wyraźnych pierścieni w kolorze oznak, a na tylnej stronie uszu-odcisk kciuka. Białe plamy mogą występować na podbródku, piersi, i wewnętrznej stronie kończyn oraz poduszeczka z wąsami. Oczy, nos i wargi są czarno obrzeżone. U kotów cętkowanych tabby wzór rysunku futra może być we wszystkich kolorach.
Umaszczenie: Kot Bengalski ma 5 rodzajów ubarwienia:
*Chrcoal- mają zasadniczy kolor futra szaroniebieski, a na nim czarne cętki i pręgi, przy czym ważny jest wyraźny kontrast między oznakami a tłem. Lusterko nosa jest ceglastoczerwone.
*Sorrel- mają ciemnobrązowe cętki i pręgi na żółtopomarańczowym tle futra. Bladoczerwone lusterko nosa jest odpowiednio brązowo obrzeżone.
*Lampartowate- mają ciemnobrązowe oznaki na podszyciu w ciepłym kolorze od pomarańczowego do piaskowego. Lusterko nosa jest różowe.
*Marmurkowate- mają rysunek futra złożony ze zlewających się plam, które na brzegach są ciemniejsze niż w środku i robią wrażenie rozetek występujących u dzikich kotów.
*Śnieżne(Snow)-mają na tylnej stronie uszu brązową plamę wyraźnie kontrastująca z tłem barwy kości słoniowej .Oczy powinny być niebieskie.
Pielęgnacja: Wymaga Malo szczotkowania.
Charakter: Reagujący, zawsze czujny, bardzo aktywny, lubi zabawę, a dzięki selekcji-łagodny i towarzyski